მთავარი - პროდუქტი - ციპრომაგი-500 ტაბ - ციპრფლოქსაცინის ტაბლეტები B.P. 500 მგ
ციპრომაგი-500 ტაბ - ციპრფლოქსაცინის ტაბლეტები B.P. 500 მგ
ციპრომაგი-500 CIPROMAG-500
ციპრფლოქსაცინის ტაბლეტები B.P. 500 მგ
შემადგენლობა: თითოეული აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს: ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდს B.P. ექვივალენტური ციპროფლოქსაცინი - 500 მგ-სა.
ფარმაკოლოგიური კლასიფიკაცია: ფტორქინოლონი
ფარმაკოლოგიური მოქმედება ფარმაკოდინამიკა: ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ფტორქინოლონები ათქ - კოდი: J01MA02 მოქმედების მექანიზმი:
როგორც ფტორქინოლონის ანტიბაქტერიული საშუალება, ციპროფლოქსაცინის ბაქტერიციდული მოქმედების შედეგია ორივე ტიპის - ტოპოიზომერაზას II (დნმგირაზა) და ტოპოიზომერაზა IV-ს ინჰიბირება, რაც საჭიროა ბაქტერიული დნმ-ის რეპლიკაციისათვის, ტრანსკრიფციისათვის, აღდგენისათვის და რეკომბინირებისათვის. შეწოვა:
250 & 500 მგ ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ ციპროფლოქსაცინი შეიწოვება სწრაფად, ძირითადად წვრილი ნაწლავიდან, აღწევს რა შრატის მაქსიმალურ კონცენტრაციას 1-2 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა დაახლოებით 70-
80%.
ყოველ 12 საათში ერთხელ 500 მგ პერორალურად მიღებამ გვიჩვენა შრატის კონცენტრაციის ექვივალენტურობა ციპროფლოქსაცინის 400 მგ ინტრავენური ინფუზიისას 60 წუთის განმავლობაში ყოველ 12 საათში მიღებისას. გავრცელება: ციპროფლოქსაცინის პლაზმის ცილებთან დაკავშირება (20-30%) დაბალია. ციპროფლოქსაცინი არსებობს პლაზმაში არაიონიზირებული ფორმით და ხასიათდება გავრცელების მოცულობით 2-3 ლ/კგ სხეულის მასასთან შეფარდებით. ციპროფლოქსაცინი აღწევს პიკურ კონცენტრაციას სხვადასხვა ქსოვილებში, როგორიც არის ფილტვი (ეპითელიალური სითხე, ალვეოლარული მაკროფაგი, ბიოფსიის ქსოვილი), სინუსი, ანთებადი დაზიანების კერა (კანთარიდის ბლისტერული სითხე), და შარდ-სასქესო ტრაქტი (შარდი, პროსტატი, ენდომეტრიუმი), სადაც საერთო კონცენტრაცია აჭარბებს მიღწეული პლაზმა კონცენტრაციის დონეს. ბიოტრანსფორმაცია:
დადგენილია ოთხი მეტაბოლიტის დაბალი კონცენტრაცია, რაც იდენტიფიცირებულია როგორც: დეზეთილენეციპროფლოქსაცინი (M1), სულფოციპროფლოქსაცინი (M2), ოქსოციპროფლოქსაცინი (M3) და ფორმილციპროფლოქსაცინი (M4). გამოყოფა:
ციპროფლოქსაცინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა ორი გზით, როგორც თირკმელებიდან, ასევე ფეკალური მასის სახით. შრატში ნახევარდაშლის პერიოდი ნორმალური რენალური ფუნქციის მქონე პირებში არის დაახლოებით 4-7 საათი.
ჩვენება:
ციპროფლოქსაცინის 500 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები გამოიყენება შემდეგი ინფექციების მკურნალობის დროს. მკურნალობის დაწყებამდე ყურადღება მივაქციოთ ციპროფლოქსაცინისადმი რეზისტენტულობას.
ასევე გასათვალისწინებელია ანტიბაქტერიული საშუალებების შესაბამისი გამოყენება ოფიციალური ინსტრუქციის საფუძველზე.
მოზრდილებში:
ციპროფლოქსაცინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნეიტროპენიურ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცხელება, რაც სავარაუდოდ გამოწვეულია ბაქტერიული ინფექციით. ბავშვებსა და მოზარდებში:
ციპროფლოქსაცინი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ბავშვებში და მოზარდებში, რომელთაც აღენიშნებათ მწვავე ინფექციები, საჭიროებისამებრ.
უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა აქტიურის სუბსტანციის, ან სხვა ქინოლონების ან წამლის სხვა შემადგენელი ნივთიერებების მიმართ.
ციპროფლოქსაცინისა და ტიზანიდინის ერთდროული მიღება.
სიფრთხილის ზომები: განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას:
მწვავე ინფექციები და შერეული ინფექციები გრამ-დადებითი და ანაერობული პათოგენებით ციპროფლოქსაცინის მონოთერაპია არ გამოიყენება მწვავე ინფექციების და იმ ინფექციების სამკურნალოდ, რაც შესაძლოა გამოწვეულ იყოს გრამდადებითი ან ანაერობული პათოგენებით. ასეთი ინფექციების დროს ციპროფლოქსაცინი შეიძლება ერთდროულად იქნას მიღებული სხვა შესაბამის ანტიბაქტერიულ აგენტებთან.
სტრეპტოკოკური ინფექციები (მათ შორის სტრეპტოკოკური პნევმონია) ციპროფლოქსაცინი არ არის რეკომენდებული სტრეპტოკოკური ინფექციების სამკურნალოდ, გამომდინარე მათი არაადეკვატური ეფექტურობით.
გენიტალური ტრაქტის ინფექციები გონოკოკური ურეთრიტი, ცერვიტიტი, ეპიდიდიმო-ორქიტი და მენჯის ღრუს ანთებითი დაავადებები შესაძლებელია გამოწვეულ იქნას ფტორქინოლონრეზისტენტული ნეისერია გონორეათი. მაშასადამე, ციპროფლოქსაცინი მიიღება გონოკოკური ურეთრიტის ან ცერვიციტის მკურნალობის დროს იმ შემთხვევაში, თუკი გამოირიცხება ციპროფოქსაცინ-რეზისტენტული ნეისერია გონორეა.
ეპიდიდიმო-ორქიტის და მენჯის ღრუს ანთებითი დაავადებების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინი ემპირიულად ინიშნება მხოლოდ შესაბამის ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან კომბინაციაში (მაგ. ცეფალოსპორინები) მანამ, სანამ არ გამოირიცხება ციპროფოქსაცინ-რეზისტენტული ნეისერია გონორეა. თუ კლინიკური გაუმჯობესება არ მიიღწევა 3 დღიანი მკურნალობის შემდეგ, თერაპია უნდა გადაიხედოს.
საშარდე სისტემის ინფექციები
E.coli-ს ფტორქინოლების მიმართ რეზისტენტულობა - რაც საშარდე სისტემის ინფექციური დაავადებების ყველაზე ხშირი გამომწვევია - ვარირებს ევროკავშირის ტერიტორიაზე. დანიშვნისას გასათვალისწინებელია E.coli-ის ფტორქინოლების მიმართ რეზისტენტულობის გავრცელება ადგილ-მდებარეობის მიხედვით.
ციპროფლოქსაცინის ერთჯერადი დოზის მიღება გაურთულებელი ცისტიტის მქონე პრემენსტრუალური პერიოდის მქონე ქალებში ნაკლები ეფექტურობით ხასითდება ვიდრე ხანგრძლივი მკურნალობა. ასევე გასათვალისწინებელია E.coli-ს მზარდი რეზისტენტულობის რისკი ქინოლონების მიმართ.
ინტრააბდომინალური ინფექციები ოპერაციის შემდგომი ინტრააბდომინალური ინფექციების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინის ეფექტურობაზე შეზღუდულია ინფორმაცია. პედიატრიული პოპულაცია:
ბავშვებსა და მოზარდებში ციპროფლოქსაცინის გამოყენებისას მკაცრად უნდა იქნას დაცული ინსტრუქცია. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ინიშნება მხოლოდ ექიმების მიერ, რომელთაც აქვთ დიდი გამოცდილება ბავშვებსა და მოზარდებში ცისტური ფიბროზის და/ან მწვავე ინფექციების მკურნალობისა.
საშარდე გზების გართულებული ინფექციები და პიელონეფრიტი
საშარდე ტრაქტის ინფექციების ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ხდება მხოლოდ მაშინ, როცა სხვა საშუალებებით მკურნალობა შეუძლებელია, და უნდა ეფუძნებოდეს მიკრობიოლოგიური ტესტის შედეგებს.
ჰიპერმგრძნობელობა
ჰიპერმგრძნობელობა და ალერგიული რეაქციები, მათ შორის ანაფილაქსია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები, შესაძლოა გაჩნდეს ერთჯერადი დოზის მიღებისას და შესაძლოა სიცოცხლისთვის საშიშიც იყოს. ასეთი რეაქციების გამოვლინებისას,
ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს ადეკვატური სამედიცინო მკურნალობა.
ძვალ-კუნთოვანი სისტემა
ციპროფლოქსაცინი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მყესების დაავადება/დაზიანება დაკავშირებული ქინოლონით მკურნალობასთან. მიუხედავად ამისა, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში, მიკრობიოლოგიური ანალიზის და რისკის დაბალანსების შეფასების შემდეგ, ციპროფლოქსაცინი შეიძლება მიღებულ იქნას იმ პაციენტების მიერ, რომლებიც გადიან მკურნალობას გარკვეული მწვავე ინფექციების გამო, განსაკუთრებით კი სტანდარტული თერაპიის ან ბაქტერიული რეზისტენტულობის გამო, სადაც მიკრობიოლოგიური მონაცემებით შესაძლებელია დაშვებულ იქნას ციპროფლოქსაცინის გამოყენება.
ტენდინიტი და მყესების გაგლეჯვა (განსაკუთრებით აქილევსის ქუსლი), ხანდახან ორმხრივი, შეიძლება გაჩნდეს ციპროფლოქსაცინის მიღებისას, მკურნალობის პირველი 48 საათის მანძილზეც კი. მყესების ანთება და გაწყვეტა შესაძლებელია გაჩნდეს რამდოენიმე თვეში ციპროფლოქსაცინის თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. ტენდინოპათიის რისკი შეიძლება გაიზარდოს ხანდაზმულებში ან პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად გადიან კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას.
ფოტომგრძნობელობა
ციპროფლოქსაცინი იწვევს რეაქციებს სინათლეზე მგრძნობელობასთან დაკავშირებით. პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა აარიდონ თავი პირდაპირ მზის სხივებს ან ულტრაიისფერ გამოსხივებას მკურნალობის დროს.
ცენტრალური ნერვული სისტემა
ციპროფლოქსაცინი მსგავსად სხვა ქინოლონებისა ცნობილია, როგორც გულყრების აღმოცენების ტრიგერი ან აღმოცენების ზღურბლის დამაქვეითებელი. დადგენილია ეპილეფსიური სტატუსის შემთხვევებიც. ციპროფლოქსაცინის მიღება შესაძლებელია დიდი სიფრთხილით იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, რაც შეიძლება წინასწარ გახდეს გულყრის განვითარების მიზეზი. ფსიქიატრიული რეაქციები შეიძლება გამოვლინდეს ციპროფლოქსაცინის პირველივე გამოყენების შემდეგაც კი. იშვიათად დეპრესია, ან ფსიქოზი, სუიციდის მცდელობა ან სუიციდი. ასეთ შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს. კარდიალური აშლილობა
დიდი სიფრთხილე გვმართებს ფტორქინოლონების გამოყენებისას, მათ შორის ციპროფლოქსაცინის, პაციენტებში რომელთაც აღენიშნებათ QT ინტერვალის გახანგრძლივების რისკ ფაქტორები.
ჰიპოგლიკემია
სხვა ქინოლონებთან ერთად, ჰიპლოგლიკემია აღინიშნება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტში, განსაკუთრებით კი ხანდაზმულებში. ყველა ასეთ პაციენტში, რეკომენდირებულია სისხლში გლუკოზის მკაცრი კონტროლი.
კუჭნაწლავის ტრქატი
მწვავე და ქრონიკული დიარეის გამოვლინებისას მკურნალობის დროს ან შემდეგ (მათ შორის მკურნალობიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ) შესაძლებელია ეს მიუთითებდეს ანტიბიოტიკთან ასოცირებულ კოლიტთან (სიცოცხლისათვის საშიში, შესაძლო ფატალური შედეგით), რაც მოითხოვს დაუყოვნებლივ მკურნალობას. ასეთ შემთხვევებში, ციპროფლოქსაცინის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და შესაბამისი თერაპია იქნას წამოწყებული. ანტი-პერისტალტიკური
პრეპარატების მიღება აკრძალულია ამ შემთხვევაში. თირკმელი და საშარდე სისტემა
კრისტალურია დაკავშირებული ციპროფლოქსაცინის გამოყენებასთან იქნა გამოვლენილი. პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა იღებდნენ დიდი რაოდენობით სითხეს, თავიდან უნდა აიცილონ შარდის გატუტიანება.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა წამლებთან ურთიერთქმედება და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები ორსულობა და ლაქტაცია
საშარდე გზების ინფექციები რეზისტენტულობა Escherichia coli-ს - ყველაზე მეტად გავრცელებული პათოგენი საშარდე გზების ინფექციებისას - ფტორქინოლონების მიმართ მთელს ევროკავშირში განსხვავდება. დანიშვნისას უნდა გაითვალისწინონ Escherichia coli-ს რეზისტენტულობა ფტორროქინოლონების მიმართ.
ციპროფლოქსაცინის ერთჯერადი დოზა, რაც შესაძლებელია მიღებულ იქნას არა გართულებული ცისტიტის დროს ქალებში მენოპაუზის წინა პერიოდში, უკავშირდება მის დაბალ ეფექტურობას, ვიდრე ხანგრძლივი მკურნალობისას. ყველაფერი ეს გასათვალისწინებელია, რადგანაც იზრდება ფტოროქინოლონების მიმართ Escherichia coli-ს რეზისტენტულობის დონე.
ინტრააბდომინალური ინფექციები ოპერაციის შემდგომი ინტრა-აბდომინალური ინფექციების მკურნალობისას ციპროფლოქსაცინის ეფექტურობაზე შეზღუდულია ინფორმაცია.
პედიატრიული პოპულაცია ბავშვებსა და მოზარდებში ციპროფლოქსაცინის გამოყენებისას მკაცრად უნდა იქნას დაცული ინსტრუქცია. ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ინიშნება ექიმების მიერ, რომელთაც აქვთ დიდი გამოცდილება ცისტური ფიბროზის და/ან მწვავე ინფექციების დარგში ბავშვებსა და მოზარდებში.
გართულებული საშარდე გზების ინფექციები და პიელონეფრიტი
საშარდე ტრაქტის ინფექციების ციპროფლოქსაცინით მკურნალობა ხდება მხოლოდ მაშინ, როცა სხვა საშუალებებით მკურნალობა შეუძლებელია, და უნდა ეფუძნებოდეს მიკრობიოლოგიური ტესტის შედეგებს.
ჰიპერმგრძნობელობა
ჰიპერმგრძნობელობა და ალერგიული რეაქციები, მათ შორის ანაფილაქსია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები, შესაძლოა გაჩნდეს ერთჯერადი დოზის მიღებისას და შესაძლოა სიცოცხლისთვის საშიშიც იყოს. ასეთი რეაქციების გამოვლინებისას, ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს ადეკვატური სამედიცინო მკურნალობა.
ძვალ-კუნთოვანი სისტემა
ციპროფლოქსაცინი არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მყესების დაავადება/დაზიანება დაკავშირებული ქინოლონით მკურნალობასთან. მიუხედავად ამისა, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში, მიკრობიოლოგიური ანალიზის და რისკი/სარგებლის ბალანსის შეფასების შემდეგ, ციპროფლოქსაცინი შეიძლება მიღებულ იქნას იმ პაციენტების მიერ, რომლებიც გადიან მკურნალობას გარკვეული მწვავე ინფექციების გამო, განსაკუთრებით კი სტანდარტული თერაპიის ან ბაქტერიული რეზისტენტულობის გამო, სადაც მიკრობიოლოგიური მონაცემებით შესაძლებელია დაშვებულ იქნას ციპროფლოქსაცინის გამოყენება.
ტენდინიტი და მყესების გაწყვეტა (განსაკუთრებით აქილევსის ქუსლი), ხანდახან ორმხრივი, შეიძლება გაჩნდეს ციპროფლოქსაცინის მიღებისას, მკურნალობის პირველი 48 საათის მანძილზეც კი. მყესების ანთება და გაწყვეტა შესაძლებელია გაჩნდეს რამდოენიმე თვეში ციპროფლოქსაცინის თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. ტენდინოპათიის რისკი შეიძლება გაიზარდოს ხანდაზმულებში ან პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად გადიან კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას.
მგრძნობელობა სინათლეზე
ციპროფლოქსაცინი იწვევს რეაქციებს სინათლეზე მგრძნობელობასთან დაკავშირებით. პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა აარიდონ თავი პირდაპირ მზის სხივებს ან ულტრაიისფერ გამოსხივებას მკურნალობის დროს.
ცენტრალური ნერვული სისტემა
ციპროფლოქსაცინი, მსგავსად სხვა ქინოლონებისა ცნობილია, როგორც გულყრების აღმოცენების ტრიგერი ან აღმოცენების ზღურბლის დამაქვეითებელი. დადგენილია ეპილეფსიური სტატუსის შემთხვევებიც. ციპროფლოქსაცინის მიღება შესაძლებელია დიდი სიფრთხილით იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, რაც შეიძლება წინასწარ გახდეს გულყრის განვითარების მიზეზი. ფსიქიატრიული რეაქციები შეიძლება გამოვლინდეს ციპროფლოქსაცინის პირველივე გამოყენების შემდეგაც კი. იშვიათად დეპრესია, ან ფსიქოზი, სუიციდის მცდელობა ან სუიციდი. ასეთ შემთხვევაში ციპროფლოქსაცინის მიღება უნდა შეწყდეს. კარდიალური დარღვევები
დიდი სიფრთხილე გვმართებს ფტორქინოლონების გამოყენებისას, მათ შორის ციპროფლოქსაცინის, პაციენტებში რომელთაც აღენიშნებათ QT ინტერვალის გახანგრძლივების რისკ ფაქტორები.
ჰიპოგლიკემია
სხვა ქინოლონებთან ერთად, ჰიპლოგლიკემია აღინიშნება დიაბეტიკებთან, განსაკუთრებით კი ხანდაზმულებში. ყველა დიაბეტიკთან, რეკომენდირებულია სისხლში შაქრის მკაცრი კონტროლი.
კუჭნაწლავის სისტემა
მწვავე და ქრონიკული დიარეის გამოვლინებისას მკურნალობის დროს ან შემდეგ (მათ შორის მკურნალობიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ) შესაძლებელია ეს მიუთითებდეს ანტიბიოტიკთან ასოცირებულ კოლიტთან (სიცოცხლისათვის საშიში, შესაძლო ფატალური შედეგით), რაც მოითხოვს დაუყოვნებლივ მკურნალობას. ასეთ შემთხვევებში, ციპროფლოქსაცინის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და შესაბამისი თერაპია იქნას წამოწყებული. ანტი-პერისტალტიკური პრეპარატების მიღება აკრძალულია ამ შემთხვევაში. თირკმელი და საშარდე სისტემა
კრისტალურია დაკავშირებული ციპროფლოქსაცინის გამოყენებასთან იქნა გამოვლენილი. პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ციპროფლოქსაცინს, უნდა იღებდნენ დიდი რაოდენობით სითხეს, თავიდან უნდა აიცილონ შარდის გატუტიანება. თირკმლის ფუნქციის გაუარესება
გამომდინარე იქიდან, რომ ციპროფლოქსაცინი დიდი რაოდენობით გამოიყოფა უცვლელი სახით თირკმლებიდან, შესაბამისი დოზა უნდა იქნას დარეგულირებული პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლების გაუარესებული ფუნქცია. ჰეპატობილიარული სისტემა ჰეპატური ნეკროზის და სიცოცხლისათვის საშიში ჰეპატური უკმარისობის შემთხვევებში გამოვლენილია ციპროფლოქსაცინის მიღებისას. იმ შემთხვევაში, თუკი არის რაიმე ნიშნები და სიმპტომები ჰეპატური დაავადება (როგორიც არის ანორექსია, სიყვითლე, მუქი ფერის შარდი, პრურიტი ან მუცლის ღრუს დისფუნქცია), მკურნალობა უნდა შეწყდეს. რეზისტენტულობა ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის დროს ან შემდგომ, ბაქტერია რომელიც ავლენს რეზისტენტობას ციპროფლოქსაცინის მიმართ, შესაძლოა იქნეს იზოლირებული კლინიკურად სუპერინფექციის შემთხვევაში ან მისი არარსებობის დროს. შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს გარკვეულ რისკს ციპროფლოქსაცინის რეზისტენტული ბაქტერიის შერჩევისას
ხანგრძლივი მკურნალობის დროს და ასევე ნოზოკომიალური ინფექციების და/ან იმ ინფექციების მკურნალობისას, რაც გამოწვეულია სტაფილოკოკით და Pseudomonas-თი. ციტოქრომი P450 ციპროფლოქსაცინი აინჰიბირებს CYP1A2 და ამით შეიძლება გაიზარდოს პლაზმური კონცენტრაცია იმ სუბსტანციების ერთდროული დანიშვნისას, რომლებიც მეტაბოლიზდება ამ ენზიმით (მაგ. თეოფილინი, კლოზაპინი, ოლანზაპინი, როპინროლი, ტიზანიდინი, დულოქსეტინი). ციპროფლოქსაცინის და ტიზანიდინის ერთად დანიშვნა უკუნაჩვენრბია. მაშასადამე, პაციენტები, რომლებიც იღებენ ამ სუბსტანციებს ციპროფლოქსაცინთან ერთად, უნდა იყვნენ მკაცრი კონტროლის ქვეშ დოზის გადაჭარბების კლინიკური ნიშნების გამოვლენის მხრივ, და შესაძლოა საჭირო გახდეს შრატის კონცენტრაციების (მაგ. თეოფილინი) განსაზღვრა.
მეტოტრექსატი ერთდროული მიღება ციპროფლოქსაცინისა მეთოტრექსატთან არ არის რეკომენდირებული. ურთიერთქმედება ტესტზე:
ციპროფლოქსაცინის in-vitro მოქმედებამ Mycobacterium tuberculosis მიმართ შეიძლება გამოიწვიოს მცდარი უარყოფითი ბაქტერიოლოგიური ტესტის შედეგები იმ ნიმუშებში აღებული პაციენტებიდან, რომლებიც ამჟამად იღებენ ციპროფლოქსაცინს.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი: ორსულობა:
მონაცემები, რაც ხელმისაწვდომია ციპროფლოქსაცინის მიღებასთან დაკავშირებით ორსულ ქალებში, მიუთითებს იმაზე, რომ ის არ ავლენს მალფორმაციულ ან ფეტო/ნეონატალურ ტოქსიკურობას. ცხოველებზე ჩატარებულმა ცდებმა არ გვიჩვენა პირდაპირი თუ ირიბი ზიანი რეპროდუქციულ ტოქსიკურობაზე. იუვენილურ და პრენატალურ ცხოველებში ქინოლონების მიღებისას შეინიშნებოდა განუვითარებელი ხრტილები, ამგვარად, შეუძლებელია გამოირიცხოს მედიკამენტის მხრიდან შესაძლო ზიანი სახსრების ხრტილებზე ადამიანებში / ნაყოფში.
სასურველია, რომ თავიდან იქნას აცილებული ციპროფლოქსაცინის გამოყენება ორსულობის დროს. ლაქტაცია:
ციპროფლოქსაცინი გამოიყოფა დედის რძეში. გამომდინარე არტიკულარული ზიანის პოტენციური რისკებიდან, ციპროფლოქსაცინის მიღება იკრძალება ლაქტაციის პერიოდში.
დოზირება და მიღების მეთოდი:
პოზოლოგია: დოზა უნდა განისაზღვროს ჩვენების შესაბამისად, გამომდინარე ინფექციის სიმწვავიდან და ლოკალიზაციიდან, გამომწვევის ციპროფლოქსაცინისადმი მგრძნობელობის, პაციენტის თირკმლის ფუნქციის და ბავშვებში და მოზარდებში სხეულის მასის გათვალისწინებით.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და კლინიკურ და ბაქტერიოლოგიურ კურსზე.
გარკვეული ბაქტერიებით (Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter, Staphylococci) გამოწვეული ინფექციების მკურნალობისას შეიძლება მოთხოვნილ იქნას ციპროფლოქსაცინის მაღალი დოზა და სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად გამოყენება.
გარკვეული ინფექციების (მაგ, მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები, ინტრა-აბდომინალური ინფექციები, ნეიტროპენიულ პაციენტებში ინფექციები, ძვლებისა და სახსრების ინფექციები) მკურნაობისას შეიძლება მოთხოვნილ იქნას სხვა ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად მიღება, პათოგენებზე დამოკიდებულებით. ხანდაზმული პაციენტები ხანდაზმულებში დოზა ინიშენება
ინფექციის სიმძიმიდან გამომდინარე და პაციენტის კრეატინი კლირენსის გათვალისინებით.
მიღების წესი მკურნალობისას ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს დაუღეჭავად სითხესთან ერთად.
პრეპარატის მიღება შესაძლებელია საკვებისგან დამოუკიდებლად. მშიერ მდგომარეობაში მიღებისას აქტიური ნივთიერება შეიწოვება უფრო სწრაფად.
ციპროფლოქსაცინის ტაბლეტების მიღება იკრძალება რძის პროდუქტებთან ერთად (როგორიც არის რძე, იოგურტი) ან მინერალებით გაძლიერებული ხილის წვენი (როგორიც არის კალციუმით გამდიდრებული ფორთოხლის წვენი).
მძიმე შემთხვევებში ან თუ პაციენტს არ შეძლია ტაბლეტების მიღება (მაგ. პაციენტები მყოფები ენტერალურ კვებაზე), რეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება ინტრავენური ციპროფლოქაცინით ორალურ მიღების შესაძლებლობაზე გადასვლამდე.
გვერდითი მოვლენები: ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტებია გულისრევა და დიარეა.
შენახვის პირობები:
შეინახეთ გრილ ადგილას 30°C-ზე ნაკლებ ტემპერატურაზე. დაიცავით მზის პირდაპირი სხივებისგან. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
შეფუთვა:
10 ტაბლეტი ალუმინ-პოლივინილქლორიდის ბლისტერში, მუყაოს შეფუთვაში არის 2 ასეთი ბლისტერი თანდართულ ინსტრუქციასთან ერთად.
გამოყენებამდე ყურადღებით გაეცანით თანდართულ ინსტრუქციას
გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.
იმპორტიორი და დისტრიბუტორი: შპს იბერი+ მისამართი: საქართველო, თბილისი, თამარ მეფის გამზირი 29 თბილისი, საქართველო
წარმოებულია ინდოეთში
MAGBRO HEALTHCARE PVT. LTD.-ს მიერ
ვილ-მეჰსა ტიბა, მანჯჰოლი, თე-ნალაგარი, სოანის რაიონი-174101, ჰიმაჩალ პრადეში, ინდოეთი